Leyla İçer, 43 yıllık sınıf öğretmeni. Bu akademik yılın sonunda mesleğini fiili olarak sonlandırıyor.

“Acaba öğretmen olmasaydım hangi mesleği severek yapardım diye düşündüğümde mutlu olacağım başka bir meslek bulamadım” diyecek kadar da çok sevmiş öğretmenliği. Meslek yaşamında geçmişten bugüne kadar kimi neşeli kimi hüzünlü pek çok anısı bulunsa da en ilginç döneminin pandemide eğitim vermek olduğunu belirtiyor.

Covid-19 salgını dünyanın her yerinde, yaşamın her alanında, her yaştan insanı etkisi altına aldı. Sağlık ve eğitim sektörü çalışanları en önde, en zorlu mücadeleyi veren meslek gruplarından oldular.

“Eğitim ortamı ve araçları değişti.  Eğitim sürecinin ev  ortamında gerçekleşiyor olması birtakım sorunları da beraberinde getirdi. Evler hem ‘ofis’, hem ‘okul’ hem ‘sınıf’ oldu. Evdeki bireylerin çalışma ve dinlenme saatleri değişkenlik gösterdi. Öğrenci, öğretmen, veli üçgeninde iletişim biçimleri yeniden tanımlandı. Başlangıçta kısa süreli de olsa  öğrenciler, öğretmenler, veliler olarak bocaladığımız zamanlar oldu. Çocukların gelişim süreçlerinde yer alan fiziksel, ruhsal, bilişsel ve sosyal alanların uyumu, özellikle ruhsal alandaki uyumu her zamanki gibi bu dönemde de  önceliğimizdi” diyor Leyla öğretmen.

“Öğrenmeyi yeni koşullara göre yeni baştan tasarladık. Beyaz yazı tahtaları evlerde yerini aldı. Sınıf yoklamaları bilgisayar ekranı üzerinden takip edildi. ‘Bilgisayar kameralarını açık tutma’ beklentimizi sıkça dile getirdik. Çalıştığımız Okulun eğitim anlayışı, politikası sayesinde uzaktan eğitim planlamalarına doğru bir yön verildiğini deneyimledik. Kurumun  teknolojiye, web araçlarına yönelik hassasiyeti, kaynakları ve bu konudaki öngörüsü sayesinde teknolojik alanda sorun yaşamadık.”

“Çocuklar önceleri bu yeni süreci ‘farklı’, eğlenceli, ilginç olarak algılasalar da  pandemi süreci uzadıkça okulda arkadaşlarıyla bir arada olma isteği arttı. Yüz yüze eğitime geçildiğinde  bir araya geldiklerinde çok mutlu oldular. Yemek hizmetleri kapalı paketlerde sınıflarda verildi. Ateş ölçümleri, maske kullanımı, hijyen kuralları, sosyal mesafe uyarıları günlük akış içinde özenle yerini aldı, içselleştirildi.”

Öğretmenimiz uzun meslek hayatının son 1.5 yılını tüm dünyayı etkisi altına alan zorlayıcı ve belirsizliklerin hüküm sürdüğü bir süreçte tamamladı. O, ülkesindeki ve dünyadaki diğer meslektaşları gibi öğrenmenin sadece belli saatler arasında ve sınıf duvarları içinde değil, her yerde ve her zaman gerçekleşebileceğini kanıtladı. Pandemi dönemi bu mesleği yapan kişiler için eşsiz bir öğrenme fırsatıydı ve Leyla öğretmen  son güne kadar  öğrenmeye ve öğretmeye devam etti.

Birsen Uzun

Haziran, 2021